بستر چیست ، چه کاری انجام می دهد؟
لایه بستر پایه ای از مواد در مخزن است که گیاهان می توانند ریشه و رشد کنند. این خانه محلی برای باکتریهای زیستی و میکروبهایی است که به عنوان منبع غذایی کوچک میگو استفاده می شود. باکتریهای زیستی همچنین ذرات کوچک را به یکدیگر متصل می کنند و بستر به عنوان یک نقطه ضبط برای این کار عمل می کند. در بستر ، مواد آلی موجود در مواد مغذی که توسط گیاهان جذب می شوند ، شکسته می شوند.
بستر همچنین می تواند پارامترهای آب را تغییر دهد - برای مثال ، بیشتر بسترهای تجاری حاوی ذغال سنگ نارس هستند که آب را نرم می کند و pH را کاهش می دهد. این امر باعث می شود محیط مخزن برای ماهی ها و گیاهان با آب نرم بیشتر مفید باشد. سایر بسترهای ساخته شده از مواد معدنی کربنات ممکن است باعث افزایش سختی آب شوند - آراگونیت اغلب در آکواریومها برای بالا بردن سختی آب / قلیایی برای سیچلیدها استفاده می شود. بیشتر گیاهان یک بستر خنثی یا کمی اسیدی را ترجیح می دهند.
بسترها همچنین می توانند به عنوان ویژگی های طراحی زیبایی استفاده شوند. برای مطابقت با سنگهای استفاده شده باید ماسه را انتخاب کنند. انواع زیادی از رنگ ها و بافت های شن و ماسه ای وجود دارد که می توانید انتخاب کنید. شن و ماسه های رنگی قهوه ای و رنگ پریده تمایل به زیبایی طبیعی تری به مخزن کاشته شده دارند و تطابق آن با تخته سنگ و چوب بسیار ساده است.
بستر در یک اکواریم گیاهی جزو مهم ترین پارامتر ها است....
بستر میتواند ساده یا خیلی عجیب غریب باشد.
اولین چیزی که باید ذکر کنم این است که بستر کاملا حیاتی است.
این نقش مهمی در اکوسیستم آکواریوم گیاهی ایفا می کند.
بستر منبع مواد مغذی برای گیاهان است.
در روی آن، میگو و ماهی شما را ایمن نگه می دارد.
یکی دیگر از نکاتی که می توانم اضافه کنم این است که به ثبات پارامترهای آب و بسیاری چیزها کمک می کند.
همچنین قبل از اینکه شما تصمیم بگیرید چه نوع بستری را بخرید،
شما باید نوع گیاهانی را که می خواهید کاشت کنید را شناسایی کنید.
زیرا آنها می توانند نوع خاصی از بستر را نیاز داشته باشند.
برای مثال، از نظر تغذیه
دو نوع گیاه وجود دارد :
1. فیدر ستون آب
2. فیدر های ریشه
فیدر ستون آب اکثر مواد مغذی خود را از آب دریافت می کنند. فیدرهای ریشه مواد مغذی خود را از بستر به دست می آورند.
بنابراین، اگر تصمیم گرفتید گیاه فیدر ستون آب داشته باشید،
هیچ دلیلی برای خرج کردن پول زیادی برای بستر غنی از مواد مغذی وجود ندارد.
چگونگی انتخاب بستر
بهترین مخلوط برای مخزن گیاهی چیست؟
خب، بستگی دارد. اساسا 3 پارامتر کلیدی وجود دارد ، و باید در نهایت اولویت بندی کنیم که کدام مورد برای ما مهم تر است.
مورد اول
INERT SUBSTRATES
بستر های خنثی
مدیریت آسان
قیمت ارزان
و متاسفانه ضعیف در رشد گیاه
بسترهای بی اثر معمولی شامل شن / ماسه معمولی آکواریوم و همچنین تعداد زیادی از محصولات دیگر مزیت استفاده از پوکه های صنعتی (لیکا ) این است که تخلخل بهتری دارند و مقادیر CEC بالاتری نسبت به شن و ماسه سیلیکا بی اثر صاف دارند. cec ظرفیت تبادل کاتیونی . میتواند مواد مغذی را جذب و در موقع نیاز برای گیاه رها سازی کند بسترهای بی اثر برای همیشه دوام می آورند و خیلی آهسته تجزیه شوند. آنها ساده ترین بسترهای آکواریومی پلنت برای مدیریت هستند. همه آنها حاوی مقادیر قابل توجهی از مواد مغذی نیستند و نیاز به تغذیه دارند. بسترهای بی اثر به عنوان دکور به مخزن و سنگهای مورد استفاده در پلنت بسیار مفید هستند. بیشتر آنها خنثی هستند و پارامترهای آب را تغییر نمی دهند. کاشت و مدیریت با بسترهای خنثی بسیار راحت تر است. از آنجا که آنها از نظر شیمیایی بی اثر هستند هیچ تغییری در شیمی آب ندارند این بدان معنی است که آکواریوم می تواند پارامترهای ستون آب خود را به راحتی جدا کند.
فاکتورهای مهم در انتخاب شن و ماسه و زیربستر گرانول اندازه دانه اندازه دانه در حدود 2 تا 5 میلی متر به خوبی کار می کند. اندازه های بین 1-3 میلی متر عموما قابل استفاده هستند. از ماسه هایی که به راحتی فشرده می شوند اجتناب کنید و در بلند مدت فشرده و سفت می شود از طرف دیگر استفاده از شن کمی درشت برای ریشه گیاهان کوچکتر جالب نیست. کاشتن گیاه در بسترهای بسیار سبک خیلی دشوار است. این به خصوص در هنگام برخورد با گیاهانی که کوچک و ظریف هستند یا دارای ریشه های کوتاهی هستند ، بسیار دشوار است. این یک نکته کوچک است ، اما نمی توان نادیده گرفت. مواد نوع مواد بیشتر مواد بی اثر هستند. از ماسه های نمکی و سنگ آهک مرجانی خودداری کنید مگر اینکه بخواهید مقادیر KH مخزن خود را بالا ببرید. اگر از مواد بستر ناشناخته مطمئن نیستید آن را با اسید آزمایش کنید تا مطمئن شوید که بر اساس کربنات نیست. ارزش زیبایی شناختی ماسه‌هایی را انتخاب کنید که با اهداف منظره شما مطابقت دارند. مقدار cec ظرفیت تبادل کاتیون. این نشان دهنده توانایی بستر در پیوند یون ها ، مانند کودها ، نگه داشتن آنها در قالب مناسب گیاهان است. این در واقع یک معیار مهم نیست، اگر واقعاً می خواهید از این جنبه تأثیر بگذارید اضافه کردن یک لایه نازک از خاک در زیر شن / ماسه معمولی بسیار خوب عمل می کند.
|
مورد دوم
AQUASOIL
بستر های شرکتی
آسان برای مدیریت
عالی برای رشد گیاه
اما گران است
بستر های تجاری از خاک پخته شده در دانه های کوچک سخت ساخته می شود. این امر باعث می شود در مقایسه با خاک خام که به راحتی هم زده می شود ، مدیریت آن بسیار ساده تر شود. حاوی ماده آلی هستند که به آرامی تجزیه و جذب مواد مغذی برای گیاه می شوند ، این بدان معنی است که خاک ها به مرور زمان به آرامی تجزیه می شوند. ماده آلی و تخلخل بستر نیز مکانی برای تکثیر باکتریها را فراهم می کند. دانه ها فاصله منافذ قابل توجهی ایجاد می کنند که از تراکم و شرایط بیش از حد بی هوازی جلوگیری می کند. بیشتر آنها با کود اضافی غنی شده اند.
با گذشت زمان ، مقدار مواد مغذی آن کاهش می یابد ، و نیاز به بازسازی دارند.
با این حال ، فواید ماده آلی و تخلخل مدت طولانی (1 سال) دوام خواهد داشت. گیاهان به طور کلی در خاک بهتر
از ماسه معمولی ریشه می گیرند ، بسیاری از گیاهان دشوار / در این بستر ها پایدارتر رشد می کنند.
در نهایت ، مهم نیست که چقدر یک بستر تجاری استفاده می کنید
کوددهی ستون آب هنوز هم نقش مهمی در رشد بهینه گیاه دارد.
تنها مشکل بستر تجاری هزینه زیاد آن است.
تفاوت بستر های تجاری موجود در بازار در موارد زیر است.
میزان مواد مغذی
آمونیاک / مواد مغذی / محتوای ارگانیک - برخی از بستر ها به شدت با آمونیاک (ADA aquasoil) سنبله می شوند
و برخی دیگر (آمونیاک) ندارد . خاکهایی که به واسطه آمونیاک به شدت پر شده اند نیاز به تغییرات مکرر آب در طی چند هفته اول و / یا کشت خشک مخزن و یا استفاده از باکتر ساز به مدت 1-2 هفته قبل از کاشت دارند.
قدرت بافر
بیشتر این بسترها حاوی ذغال سنگ نارس (پیت ماس ) هستند که باعث کاهش KH و بافر پایین آمدن pH
می شوند. مارک های مختلف سطوح مختلف بافر را بیان می کنند. اکثریت با هدف کاهش سطح pH به زیر 7 است
این یک محیط خوب برای بسیاری از گونه های گیاهی است.
سختی دانه
بسته به نحوه پخت آنها و نسبت گل رس به ارگانیک ، برخی از آبزیان سخت تر است در حالی که بعضی از آنها نرم تر است. خاکهای پخته شده سخت می توانند شکننده تر باشند. خاکهای نرم برای نفوذ و اتصال به سیستمهای ظریف ریشه آسانتر است.
وزن
کاشت گیاهان آبزی در بستر با وزن مناسب بسیار آسان تر است.
کاشت گیاهان در بسیار سبک ، سخت و پیچیدتر است.
ثبات
سایز یکنواخت دانه ها برای کاشت موثر است.
سفت نشدن و خرد نشدن دانه های درشت به مرور زمان از ویژگیهای یک بستر خوب است.
مورد سوم
DIY DIRT CAP
بستر های دست ساز
ارزان، عالی برای رشد گیاه،
اما سخت تر برای مدیریت
این یک مسیر خوب برای افرادی است که بسترهای مبتنی بر خاک را می خواهند اما تمایلی به پرداخت قیمت بالایی برای بسترهای آکواریوم تجاری ندارند.
از خاک / باغچه اصلی به عنوان پایه استفاده می شود و از شن درشت (2 تا 5 میل ) به عنوان کلاه برای جلوگیری از بالاآمدن لایه خاک استفاده می شود. خاک های ساده ،مواد آلی کم بهتر عمل می کند. از خاکهایی که بیش از حد خاک رس سنگین هستند بپرهیزید (اگر می توانید آنها را درون توپهای با اندازه کوچک قرار دهید و آنها را گرد کنید) ، یا مقداری ذغال سنگ نارس به آن اضافه کنید تا خاک رس شکسته شود.
از خاک های سنگین کمپوست (یا استفاده بیشتر از یک اینچ) خودداری کنید.
از آنجا که خاک یک محصول غیر یکنواخت است ، تشخیص مشکلات دشوار خواهد بود زیرا پیدا کردن پارامتر ها سخت تر است - مگر اینکه کسی را پیدا کنید که دقیقاً از همان خاک شما استفاده کرده باشد.
من خودم به شخصه از این نوع بستر ها استفاده میکنم. اما مدیریت یک تانک تازه راه اندازی شده بسیار سخت است.
برای معدود افرادی که به مدیریت چرخه مواد مغذی و شیمی آب اطمینان دارند ، خاک می تواند در دستیابی به رشد بهتر گیاه مؤثر باشد. تنها نکته منفی این است که می تواند آب را کثیف کند - اما با تغییر بیشتر آب/ سیفون پس از کاشت و هرس ، به راحتی مقابله می شود.
آیا باید آکواسیل خود را سیفون کنید؟
چگونه می توان زیر ساخت های بسترهای تجاری را حفظ کرد؟
7 دقیقه مطالعه کنید...
زیرمجموعه ها / آکواسویل ها به نگهداری نیاز دارند؟
بسترهای تجاری در حال حاضر در بسیاری از مخازن گیاهی استاندارد دیده می شود، اما منابع بسیار کمی وجود دارد که نحوه نگهداری بسترهای Aquasoil در طولانی مدت (ماهها / سال ها) را پوشش دهد.
بسیاری از مفاهیم در اینجا برای مخازن بستر بی اثر (شن و ماسه ) نیز کاربرد دارند. برای مخازنی با رشد کند و همچنین افرادی که سالانه مخازن خود را تغییر می دهند ، ممکن است مشخص نباشد که بستر به خوبی نگهداری می شود یا نه.
با این حال ، مشکلات بستر بسیاری از افراد را تحت تأثیر قرار می دهد - و این رشد گیاه و ثبات کلی مخزن را تحت تأثیر قرار می دهد ، که صرفاً با مدیریت پارامترهای آب / کودها قابل جبران نیست.
در واقع بسیاری از جمعیتی که سالانه مخازن خود را عوض می کنند این کار را انجام می دهند زیرا پس از ماه ها دست نزدن به بستر خود ، با مشکلات مداوم بهداشت گیاه روبرو می شوند.
گروه دیگر افرادی که نگهداری از بستر برای آنها تأثیر زیادی دارد افرادی هستند که سعی در پرورش گونه های ظریف / نادر / کوچک دارند که حساسیت بیشتری دارند. گیاهان کشت بافت و چمن های کوچک به راحتی فشرده می شوند و در صورت تجمع مواد دفعی در لایه زیرین ، به راحتی جلبک ها شکوفا می شوند.
یک مخزن آکواسویل که به خوبی نگهداری می شود ، لازم نیست سالها کاملاً عوض شود. دو نکته اصلی وجود دارد که در زمانی طولانی تر اتفاق می افتد و بلافاصله برای اکثر آکواریومیست ها قابل مشاهده نیست.
اولین مورد ، کاهش مواد مغذی و همچنین ظرفیت بافری بستر است. بسیاری از آکواریوم ها با نیتروژن آمونیاکی غنی شده اند و این منبع غنی از نیتروژن را برای گیاهان ریشه دار فراهم می کند.
آمونیوم یک منبع نیتروژن و اثر گذار برای بسیاری از گونه ها است و در صورت وجود در بستر ، گیاهان با فرم بهتر رشد می کنند.
آمونیوم به خاک متصل می شود ، بنابراین شما به آکواسویل / خاک خام نیاز دارید تا در دسترس گیاهان باشد. به همین دلیل است که بسترهای Aquasoil همیشه گیاهان را بهتر از لایه های بی اثر که دارای کود های دیر رهایش زیر بستر هستند رشد می دهند.
تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی نمونه های آکوسیویل دست دوم از مخازن تام بار (گزارش بار ، جلد 5 ، شماره 1) نشان می دهد که در حالی که با گذشت زمان سطح آمونیوم کم می شود ، سطح P ، K و Fe در خاک های مسن در واقع بالاتر از آکواریوم های جدید است. این ممکن است به دلیل دوز مواد مغذی ستون آب غنی باشد که در آن مخزن خاص انجام شده است ، نشان می دهد که مواد مغذی ستون آب با گذشت زمان به بستر راه پیدا می کنند. بسته به مقدار / نوع خاک استفاده شده ، برنامه های تغییر آب و چرخه های رشد ، آکواسویل ها پس از 6 تا 10 ماه شروع به تخلیه ذخایر مواد مغذی خود می کنند. در مخازن آب نرم ، ظرفیت بافر آنها ممکن است مدتی بیش از آن دوام داشته باشد.
بسیاری از گونه های چمن یا گیاهان بوته ای با سیستم ریشه ای ظریف با آکواسویلهای غنی از آمونیاک سریعتر و پایدارتر رشد می کنند. بسیاری از گونه های گیاهان بنیادی نیز بهتر عمل می کنند ، حتی اگر سیستم ریشه ای کوچکتری داشته باشند.
جنبه دوم این است که زباله های آلی و مواد دفعی ماهیان با گذشت زمان در زیر لایه جمع می شوند. این امر از ریشه های قدیمی پوسیده و همچنین از بین رفتن بقایای آلی (مانند برگ های قدیمی) در محیط مخزن ناشی می شود. این تجمع مواد آلی تأثیر فوق العاده ای روی گیاهان ظریف و کوچکتر و سیستم ریشه آنها دارد.
گیاهان بزرگتر کمتر تحت تأثیر قرار می گیرند. این تجمع آلی منجر به رشد ضعیف ، جلبک ها و ذوب شدن گیاهان کوچک می شود. اینکه آیا علت آن به دلیل شرایط نامناسب یا داشتن جامعه میکروبی تجزیه کننده که بیش از حد فعال است ، کاملاً مشخص نیست.
آنچه روشن است این است که پاک سازی رسوبات آلی به رشد قابل ملاحظه ای بهتر ، جلبک کمتر و رشد پایدارتر برای گونه های ظریف منجر می شود.
متخصصان آکواریوم فکر می کنند که داشتن مقداری باکتری تجزیه کننده مواد آلی ، مواد مغذی گیاهان ریشه دار را تأمین می کند ، خوب این تا حدی درست است ، زیرا ضایعات آمونیاک و سایر مواد مغذی را به لایه اضافه می کند.
با این حال ، جمع شدن مقدار زیاد عواقب منفی دارد. با توجه به اینکه اکثر بسترهای تجاری و خاک مواد مغذی کافی برای گیاهان دارند ، هرگز لازم نیست که اجازه دهید مواد آلی در لایه زیرین ایجاد شوند.
در حقیقت برعکس است ، وقتی که بستر "تمیز" است مخازن گیاهی با جلبک های کمتری رشد می کنند. باکتری های تجزیه کننده مواد آلی یکی از مهمترین عواملی آکواریوم هایی است که با مشکلات مداوم جلبک BBA روبرو هستند.
پاکسازی بستر از مواد آلی
اگر یک مخزن با نور بسیار بالا و سرعت رشد سریع یا بار زیستی زیاد دارید ، معمولاً به معنای تولید مقادیر بیشتری از فضولات در محیطی است که جلبک ها به راحتی تحریک می شوند ، به عنوان بخشی از برنامه تغییر آب ، هر هفته مقداری از سطح بستر را سیفون کنید. برای مخازن کم رشد با بار زیستی کم ، این کار را می توان کمتر انجام داد. هر 2 یا 3 هفته یکبار یا بیشتر.
برای انجام این؛ یک سیفون را روی سطح بستر قرار دهید و با حرکت آرام مکنده بستر را کمی جابجا کنید تا مواد ضایعاتی از زیر بستر مکیده شوند. تمیز کردن تا عمق یک سانت از بستر بسیار مفید است.
تمیز کردن عمیق تر هر چند مدت یکبار کاری است که باید برای مخازنی انجام شود که دارای مقدار زیادی ریشه قدیمی هستند (به دلیل کاشت متراکم) یا بسترهای آکواسویل که سالها مورد استفاده قرار گرفته اند.
این کار فقط پس از ریشه کن شدن گیاهان قابل انجام است ، بنابراین معمولاً با چرخه های کاشت مجدد گیاهان انجام می شود. این همان موارد فوق است ، با این تفاوت که هدف این است که مواد آلی از لایه های عمیق تر خارج شوند.
روش خاصی برای این کار وجود ندارد. در حالی که ذرات ریزتر و ریزه ها را سیفون می کنید ، می توانید آکواسویل را با یک قاشق کوچک یا انگشت خود حرکت دهید و ریشه های قدیمی و قسمت هایی از گیاه به دام افتاده در خاک را خارج کنید.
این امر باید با یک سیفون سنگین آب انجام شود، زیرا معمولاً تحریک لایه های عمیق بستر باعث آزاد شدن آمونیاک و مواد آلی ناپایدار در ستون آب می شود.
همچنین زمان مناسبی برای افزودن کودهای زیر بستر غنی از آمونیاک یا آکواسویل برای غنی سازی خاک است.
با کودهای ریشه ای / AQUASOIL را زیرسازی کنید
دو روش اصلی برای غنی سازی آکواریوم های تخلیه شده وجود دارد. اولین مورد هر چند وقت یکبار با مخلوط کردن آکواسویل غنی از آمونیوم است (مقدار کم هر 3 تا 6 ماه یک مقدار خوب است).
همانطور که در بالا ذکر شد ، یکی از جنبه های آکواسویل این است که آمونیوم به خاک متصل می شود و آن را به یک منبع نیتروژن عالی برای رشد گیاهان تبدیل می کند.
در دسترس بودن آمونیوم گیاهان را شکوفا تر می کند. مواد مغذی مانند پتاسیم و منیزیم به راحتی از طریق برگ برای گیاهان آبزی جذب می شوند ، وجود نیتروژن آمونیاک در بستر مفید است. اگر به جای آن در ستون آب قرار بگیرید ، آمونیاک به سرعت در ستون آب به نیترات اکسید می شود و همچنین ممکن است باعث جلبک شود. از طرف دیگر ، نیترات ها به راحتی به خاک متصل نمی شوند - بنابراین داشتن آنها در کودهای زیر بستر به این معنی است که آنها به آرامی آزاد می شوند و به کم شدن مصرف نیترات در ستون آب کمک می کنند.
برای این منظور ، کودهای ریشه ای که دارای آمونیوم هستند بسیار موثرتر از منبع نیتروژن بر پایه نیترات است.
بسیاری از کودهای دیر رهایش بر پایه گیاهان زمینی ممکن است حاوی مخلوط های عناصر کمیاب باشند که بیش از حد سنگین و یا نسبت غلط دارند.
بنابراین ، من کودهای ریشه ای را که حاوی عناصر کمیاب نیستند ، توصیه می کنم ، مگر اینکه بدانید که ترکیب عناصر کمیاب برای استفاده پایدار در لایه های آکواریوم با دقت کالیبره شده است (در بیشتر موارد بعید به نظر می رسد).
علاوه بر این ، عناصر کمیاب به راحتی از طریق دوز ستون آب به آن اضافه می شوند و اکثر آکواریوم ها سطح مناسبی از آن را دارند. اگر از کودهایی مانند اسموکوت استفاده می کنید ، هر 3 تا 4 ماه یکبار گلوله های جداگانه را در زیر گیاهان قرار دهید. آنها را تا آنجا که ممکن است عمیق کنید هدف داشته باشید که در هفته های آینده چنین مناطقی را دوباره کود دهی نکنید.
با تشکر محمد صادق ذوقی
