انتخاب کود

 

چرا کود دهی؟؟؟؟

لقاح منظم برای نشان دادن بهترین شکل رشد و رنگ آمیزی بسیاری از گونه ها ضروری است.


مخزن کاشته شده یک محیط محصور است - هیچ چرخه ای طبیعی برای دوباره پر کردن مانند طبیعت وجود ندارد ، که در آن تجزیه طبیعی و فرسایش مواد معدنی مواد مغذی را به خاک برگرداند. 

بسترهای آکواریوم در یک مخزن کاشته شده می توانند برای مدت زمان مناسبی مواد مغذی را تأمین کنند ، اما در نهایت همه بسترها تخلیه می شوند. مواد مغذی که محلول هستند با تغییر آب از بین می روند. و بسته به آنچه در آب شهری است - ممکن است دوباره پر شود یا نشوند.

بسته به نوع ضایعات ماهی از نظر تئوری خوب به نظر می رسد ، اما اغلب ناقص است.
به عنوان مثال هیچ ماهی وجود ندارد که آهن کلات شده را به عنوان زباله تولید کند.


در بسیاری از آکواریومهای کاشته شده ، عناصری مانند پتاسیم و آهن معمولاً فاقد هستند ، مگر اینکه آنها را تزریق کنیم. 

ضایعات ارگانیک همچنین به طور مستقیم تجزیه نمی شوند - بسیاری از محصولات در این فرآیند وجود دارند و داشتن سطوح بالای زباله های آلی در مخزن ، محرک خوبی برای شکوفه جلبک ها است

 در حالی که برخی از مخازن با رویکرد "بدون دوز" زنده می مانند –

اما آنها هرگز بهترین رشد را ندارند.

هنگامی که گیاهان آبزی به تمام نیازهای غذایی خود دسترسی پیدا می کنند -

 آنها می توانند با تراکم بیشتری رشد کرده و رنگ بهتری از خود نشان دهند.

 آسانترین گیاهان آبزی برای رشد ، تمام توان خود را تنها در صورت برآورده شدن نیازهایشان نشان می دهد. خواه CO2 را اجرا می کنید یا نه ،  مصرف کود تفاوت معنی داری در سلامت گیاهان دارد.

 

قانون مینیمم ( Liebig)

 

 

گیاهان به حداقلی از عناصر احتیاج دارند که اگر آن حداقل تأمین نشود از بقیه عناصر هم نمی تواند بخوبی استفاده کند.

این قانون به قانون بشکه هم معروف هست .


با توجه به پیچیدگی های تزریق دی اکسید کربن در آکواریوم ، اغلب بزرگترین عامل محدود کننده مخازن است. گیاهان نسبت به سایر  درشت مغذی ها ،  10 برابر بیشتر از کربن استفاده می کنند.

حداقل ترکیبی که شخص باید به طور مرتب داخل مخزن اضافه کند ،

عناصر پتاسیم ، آهن و سایر ریز مغذی ها. Potassium, Iron & Trace elements. (K, Fe + Traces)

این عناصر اساساً از بیشتر مخازن گم شده اند.

 

تزریق ریشه ای یا  کودهای مایع؟

دو روش برای کود دهی وجود دارد: دوز مستقیم مخزن با کودهای مایع (استفاده از روش دوز ستون در آب) و استفاده از کودهای بستر (کودهای ریشه). گیاهان از طریق هر دو مسیر می توانند مواد مغذی مصرف کنند ، و داشتن مواد مغذی در هر دو مکان مزایایی دارد. من یک مخلوط از هر دو را برای پوشش دادن همه پایه ها توصیه می کنم.

 

کوددهی از ستون آب

 

این شامل دوز کودهای مایع به طور مستقیم در ستون آب است. این شامل اندازه گیری مقدار معینی (به عنوان مثال 10 میلی لیتر در 100 لیتر آب مخزن) کود مایع و ریختن آن به طور مستقیم در مخزن هر چند روز یکبار است.

مزیت آن این است که بسیار دقیق و سازگار است - ما می توانیم به ازای هر میلیون (ppm) مقدار مواد مغذی خاصی که در آب می خواهیم اندازه بگیریم و مرتباً آن مقدار را اضافه کنیم. تنظیم مجدد با تغییراتی در آب بسیار ساده است.

 

گیاهان از برگ و همچنین ریشه مواد مغذی دریافت می کنند. ضرر اصلی این است که دوز ستون آب باید به طور مرتب و با قوام انجام شود.

این مانند تغذیه بستر نیست که در آن شما یک قرص کود را قرار دهید و طی چند ماه به آرامی حل می شود.

بعضی از عناصر به راحتی از طریق شاخ و برگ جذب می شوند ، از جمله پتاسیم ، بنابراین معقول است که این مواد را از طریق ستون آب دوز دهید.

برخی از کودها واکنش پذیرتر هستند (PO4 ، Fe) و ممکن است بسته به شیمی آب شما پس از یک دوره زمانی از ستون آب رسوب کنند. فرآیندهای کاهشی در منطقه بستر باعث می شود که این مواد به راحتی در دسترس گیاهان قرار بگیرند ، بنابراین داشتن این مواد مغذی در منطقه بستر معنی بهتری دارد.

 

کوددهی زیرزمینی

 

این کار برای گیاهان ریشه دار است.

 استفاده از بستر غنی - با لقاح کم ستون آب ، ساده ترین روش اجرای یک مخزن کاشته شده ، و از این رو محبوبیت بیشتری دارد.

استفاده از خاک باعث جذب بیشتر مواد مغذی شده و لقاح طولانی مدت را فراهم می کند.

عناصر واکنشی مانند فسفات و آهن ممکن است از ستون آب رسوب کنند ، با این حال ، آنها هنوز هم در بستر در دسترس هستند. استفاده از یک بستر غنی همچنین بدان معنی است که شخص لازم نیست رویکرد مشکل آفرین کودهای ستون آب را به طور دقیق بیاموزد - این کار را برای مبتدیان راحت تر می کند.

در کود زیر بستر (بعضی از مواد مغذی) ، می تواند دارای غلظت بیشتری از کودهای مایع داشته باشد. برخی از ترکیبات مانند آمونیاک برای رشد گیاه بسیار مفید هستند. گیاهان به جای نیترات برای رشد ، ترجیحاً آمونیاک را جذب می کنند. با این وجود ، تزریق آمونیاک در ستون آب روش خوبی نیست

 آن را در دسترس جلبک ها می کند ، و همچنین با مهار باکتری های نیترات به سرعت اکسیده می شود. داشتن آمونیاک در بستر یک روش بسیار بهتر است. آمونیاک به خاک متصل می شود و به راحتی در دسترس ریشه های گیاه است. همچنین مکانی بسیار امن تر است زیرا در دسترس جلبک ها نیست.

این دلیل اصلی است که چرا بسیاری از بسترهای تجاری به آمونیاک آغشته می شوند - و چرا آنها به خوبی کار می کنند.

ضرر اصلی تکیه بر کودهای ریشه این است که دقت کم وجود دارد - چه مقدار ماده مغذی کافی است و چه مدت دقیقاً طول می کشد؟ آیا مواد مغذی را به صورت خطی آزاد می کند؟ آیا این کار فقط برای گیاهان در ناحیه زیرزمینی فوری انجام می شود؟

پاسخ ها تا حد زیادی حدسی است. حتی بسترهای مخزن غنی از مواد مغذی مانند بسترهای تجاری نیز با گذشت زمان (چند ماه) قدرت کمتری پیدا می کنند ، زیرا مواد مغذی در آب محلول میشوند. خاک ها می توانند مخازن کم فناوری با سرعت رشد کند را برای مدت طولانی حفظ کنند ، اما بیشتر مخازن تزریق شده با  CO2 نیازهای بالاتری دارند. ما می توانیم با استفاده از کودهای ریشه ، محتوای مواد مغذی خاک را غنی سازی کنیم. وقتی با اعتدال انجام شود ، این رویکرد بسیار بهتر است که باید در هر مخزن انجام شود.

 

 

کود دهی با استفاده از کود های اسموکوت Osmocote

اسموکوت یکی از ساده ترین ، موثر و ارزانترین روش برای غنی سازی بستر است.

 بسیاری از مارک های اسموکوت حاوی نیتروژن به شکل آمونیاک / اوره هستند. این برای رشد گیاه بسیار مؤثر است ، اما اگر به مقدار زیاد وارد ستون آب شود ، باعث ایجاد مشکلات جلبک ها می شود.

روش استفاده از آن در مقادیر اندک است ، با بسترهای مبتنی بر خاک (تجاری یا دست ساز )  (آمونیاک به خاک متصل می شود ، جایی که کودهای بر پایه نیترات وجود ندارند).

 هر 4 تا 8 هفته یک جفت توپ را با استفاده از یک جفت موچین در عمق منطقه ریشه هر توده گیاه قرار دهید.

برای گیاهان کوچک مانند بلیکسیا ، هر بار از یک توپ منفرد استفاده می کنم.

 علیرغم اینکه به عنوان کود " دیر رهایش " نامیده می شود ، بیشتر مواد مغذی طی سه هفته اول آزاد می شوند. بنابراین استفاده از  مقادیر کم  با دفعات بیشتر یک روش بسیار بهتر از قرار دادن مقدار زیادی ب یکباره برای مدت طولانی است - این اغلب باعث ایجاد سنبله و جلبک های آمونیاک می شود.

در صورت استفاده از کپسول ، سعی کنید کپسول ها را در فواصل 10 سانت مربع از هم و تجمع گیاهان قرار دهید.

با استفاده کم - همیشه می توانید توپ های بیشتری را با گذشت زمان وارد کنید ، اما اگر مقدار زیادی به طور همزمان وارد کنید ، نمی توانید آنها را به راحتی از بین ببرید. اگر شک دارید ، کل مخزن را به طور همزمان بارور نکنید ، روزانه بخشی از مخزن را با هدف تمام کردن مخزن در یک هفته انجام دهید. این به شما زمان می دهد که مشاهده کنید و واکنش نشان دهید.

همیشه پیشگیری بهتر از درمان است.

همیشه کنترل مخزن را در دست داشته باشید. مراقبت روزانه یا هفتگی به مراتب آسانتر از مراقبت های ماهانه است.

 

تغذیه گیاهان

کود های محلول در آب یا ریشه؟

ما در مورد تغذیه گیاهان و کود دهی بسیار صحبت کردیم

لینک مطلب در کانال تلگرامyes

در مورد علائم کمبود ها در گیاه و چگونگی برطرف کردن آن

بطور کلی در یک مخزن ، گیاهان آبزی مواد مغذی را به راحتی از طریق برگها و ساقه هایشان جذب می کنند ، به خصوص که بسیاری از گیاهان آبزی به دلیل داشتن کوتیکول تکامل یافته روی سطح برگهای خود قادرند تبادل بهتری انجام دهند.

به نظر می رسد تمام سلول های سطحی قادر به جذب آب ، مواد مغذی و گازهای حل شده به طور مستقیم از آب اطراف هستند.

یک سوتفاهم ایجاد شده برای اکثر علاقمندان به آکواریم این است که کود های زیر بستر فقط مخصوص گیاهان با سیستم ریشه ای خیلی قوی هستند. و گیاهان ساقه ای قادر به جذب مواد نیستند.

یک نکته قابل ذکر هست که اصولا ریشه گیاه مخصوص استوار نگه داشتن یک گیاه در جریان های شدید آب و سیل آب ها و یا محل ذخیره سازی مواد مغذی است.

بین اندازه سیستم ریشه گیاه و ترجیح مصرف مواد مغذی از طریق بستر یا آب ارتباط کمی وجود دارد.

 

در این عکس تانکی را مشاهده میکنید که 6 هفته از راه اندازی آن گذشته است. (تانک خودمه )

بستر از نوع خاک ارگانیک باغچه و کود های کند رهایش تشکیل شده. بدون تزریق کود مایع

سمت راست گیاه قدح مریم کار شده که ریشه در بستر ندارد. این گیاه مواد آزاد شده از بستر را جذب کرده و به خوبی رشد میکند.

این آزمایش نشان میدهد که تغذیه از طریق بستر مواد مغذی کل تانک را تأمین خواهد کرد.

معمولا تغذیه از طریق ریشه باید هر دو یا سه ماه یکبار نسبت ب توده گیاهان انجام شود.

تنها نکته منفی تغذیه از طریق بستر این است که دقیق مشخص نمی شود که چه میزان مواد مغذی لازم است و آزاد سازی مواد مغذی به  چه نسبت است و در صورت اشتباه در دوز امکان اصلاح مشکلات سخت خواهد بود.

تغذیه از طریق ریشه ، برای بستر های تجاری یا خاک های دست ساز به مراتب بهتر از بستر های خنثی هستند.

کود دهی ستون آب

مهمترین مزیت تغذیه شاخ و برگ نسبت به کوددهی از طریق خاک این است که می توان از آن برای تهیه مواد مغذی گیاهانی که ریشه های ضعیف دارند استفاده کرد. جذب مواد مغذی نیز سریعتر است زیرا عناصر نیازی به سفر به سمت ساقه گیاه ندارند. میزان جذب زیاد از طریق برگ ها به این معنی است که کود کود کمتری در مقایسه با کوددهی زمین نیاز دارد.

همچنین در صورت اشتباه در میزان دوز می توانید با تعویض آب به راحتی شرایط را پایدار کنید.

 

آزمایش جو هاروی : هدف این آزمایش چگونگی رشد گیاهان در بستر غنی و بستر خنثی با کود دوز مایع بود

سمت راست بستر غنی یا کود های دیر رهایش.  سمت چپ بستر خنثی و کود مایع

 

 

 

همانطور که به طور خلاصه دیدید تغذیه از طریق بستر غنی و کود دهی با دوز مایع فرق آنچنانی ندارد و گیاهان در هر دو روش به خوبی رشد کردند.

فقط تعداد اندکی از گیاهان هستند که بستر های غنی را ترجیح میدهند مانند آلترانترا ، ولی به هر حال استفاده از بستر های غنی بسیاری از کمبود های احتمالی کود مایع را می پوشاند و گیاه را در مقابل کمبود ها پشتیبانی می کند.

 

دوز در ستون آب همچنین این تضمین را می دهد که مواد مغذی به تمام گیاهان ریشه دار یا معلق در آب می رسد.

نکته منفی اصلی تغذیه شاخ و برگ این است که وقت بیشتری می گیرد و بر خلاف خاک که امکان ذخیره طولانی مدت از مواد مغذی را فراهم می کند باید به طور مرتب انجام شود.

چرا یکبار در ماه کود مایع استفاده نکنیم؟؟؟؟؟؟

معمولا در این روش در اول ماه میزان مواد مغذی برای گیاهان به شدت زیاد است و گیاه خود را با آن شرایط سازگار میکند. با مرور زمان مواد کمتر شده و گیاه دوباره باید با شرایط جدید سازگار شود.

این کار موجب استرس در گیاه ، تولید آنزیم های سازگار کننده ، آزاد سازی قند و کربو هیدرات و در نتیجه فراخوانی جلبک ها خواهد شد.

ثانیاً نسبت به شرایط آب بعضی مواد مغذی رسوب خواهند کرد و از دسترس گیاه خارج می شوند.

پس منطقی است که دوز کود مایع در میزان کم و دفعات زیاد انجام شود.

 

چندین روش برای دوز کردن مواد مغذی در آکواریم ها مرسوم است.

روش ADA که از بستر های غنی و دوز کود مایع کم استفاده میکند.

یا روش دیگر تزریق سطح زیاد مواد مغذی و تغییر 50% آب در پایان هفته برای برقراری تعادل است.

تمرکز این روش برای رشد حداکثری گیاهان و در نتیجه حذف جلبک ها است.

معمولا این روش برای مخازن هلندی استفاده می شود

 

در هر صورت هر کسی نسبت به شرایط مخزن خود و تجربه باید کود دهی را انجام دهد.

ولی نکته جالب در مورد دوز کود دهی در تمام سیستم ها مصرف زیاد پتاسیم است.

 و فسفات کمترین میزان  را دارد.

از آنجا که در یک مخزن گیاهی با تعداد ماهی مناسب و سیکل کامل و قوی، نیترات و فسفات از مواد دفعی ماهیان قابل بازیافت است، با استفاده از یک دوز کود پتاسیم و آهن کلات می توانید از رشد و سلامت گیاهان مطمئن شوید.

نسبت مواد مغذی مناسب برای مخازن گیاهی بر حسب تجربه من    N:7 P:1 K:15

تامین دی اکسید کربن در زمان نور دهی هم سطح بهینه رشد گیاه را فراهم کرده و از استرس گیاه جلوگیری خواهد کرد.

برای دوستانی که با این صحبت ها و مطالب در کود دهی سر در گم می شوند توصیه می شود از یک کود مایع مولتی معتبر که حاوی تمام مواد مغذی باشد استفاده کنند.

 

 

 

 

 

 

 

آیا گیاهان من کمبود مواد مغذی دارند؟

گیاهان چه نیاز هایی دارند؟

گیاهان آبزی مشابه گیاهان زمینی برای رشد مناسب به مواد مغذی نیاز دارند. در علم پرورش گیاهان عناصر شیمیایی لازم برای رشد را می توان در دو گروه عمده قرار داد:

مواد مغذی مهم ماکرو ( درشت مغذی ها )

CARBON

کربن اکثریت توده گیاهان را تشکیل می دهد ، و پس از آن از نیتروژن ، سپس پتاسیم و سایر مواد مغذی کلان تشکیل می شوند.

گیاهان در مقایسه با نیتروژن بیش از 20 برابر کربن استفاده می کنند.

به همین دلیل است که تزریق CO2 چنین تأثیر بزرگی در نتایج رشد گیاهان دارد.

بنابراین مخزنی که سرشار از NPK است اما کربن ضعیف دارند، اگر محدودیت کربن شکسته نشود ، سطح بالای NPK کمکی نخواهد شد.

 

NITROGEN

نیتروژن در کلروفیل ، اسیدهای نوکلئیک و اسیدهای آمینه یافت می شود. جزء پروتئین و آنزیم ها. کمبود نیتروژن با تأخیر در تولید کلروفیل می تواند باعث افزایش رنگ قرمز در گیاهان خاص شود. در دسترس بودن ازت تأثیر معنی داری بر میزان رشد گیاهان دارد. محدودیت شدید نیتروژن می تواند باعث کند شدن سرعت رشد شود و باعث شود که گیاهان در دراز مدت شکننده و ظریف شوند.

 

PHOSPHORUS

فسفر یک مؤلفه اساسی DNA و RNA است که نقش مهمی در غشای سلولی ایفا می کند. همچنین نقش عمده ای در سیستم انرژی (ATP) گیاهان دارد. در زمینه پلنت ، PO4 غالباً کم مصرف می شود. گیاهانی که فسفر خوبی دارند از استحکام بیشتری برخوردار هستند و بعضی از آنها رنگ بهتری نشان می دهند.

 

POTASSIUM 

پتاسیم نقش مهمی در متابولیسم گیاه دارد و در فتوسنتز ، سنتز پروتئین نقش دارد. این ماده مغذی بسیار پر تحرک است. به طور کلی سلامتی گیاه وقتی فاقد آن باشد ، بدتر می شود. علائم شایع شامل زردی ، سوراخ و برگ های شکننده است.

 

MAGNESIUM

منیزیم بخشی از هر مولکول کلروفیل است که گیاهان برای تولید مواد غذایی از فتوسنتز استفاده می کنند.

 

 

مواد مهم مغذی میکرو ( ریز مغذی های مهم )

IRON

آهن به شکل Fe2 + و Fe3 + توسط گیاهان جذب می شود ، اما گیاهان برای کاهش Fe3 + به 2+ قبل از جذب باید انرژی بیشتری مصرف کنند. آهن وظیفه تشکیل آنزیمهای درگیر در تولید کلروفیل را دارد و هنگامی که یک گیاه از نظر آهن کمبود دارد ، تولید کلروفیل کاهش می یابد ، که منجر به علائم مشخصه کلروز (کم رنگ شدن برگ جدید) در برگها می شود.

 

MANGANESE

منگنز در فرآیند فتوسنتز گیاه نقش دارد و کمبود منگنز باعث کاهش فتوسنتز و رشد می شود. سطح نامطلوب همچنین می تواند به برگهای مجعد پیچ و تاب خورده منجر شود (اما بسیاری از عوامل دیگر نیز می توانند این امر را نشان دهند).

نبودن یا کمبود آنها بر رشد کلی گیاه تأثیر می گذارد - و جذب مواد مغذی ماکرو مانند NPK را مختل می کند. بنابراین مواد ریز مغذی بسیار مهم هستند ، حتی اگر آنها فقط به مقدار کمی مورد نیاز باشند.

سایر ریز مغذی ها هم ب مقدار کم نیاز است ک توسط خاک یا آب شهری تامین می شود

 

 

سایر درشت مغذی ها شامل گوگرد ، اکسیژن ، هیدروژن هستند. معمولاً در آب شیر یا خاک قابل دسترسی است.

 

با استفاده از "نمودارهای کمبود" – میتوان کمبود ها را شناسایی کرد

این نمودارها برگرفته از علم کشاورزی است و برای گیاهان آبزی نیز صدق می کند.

 

تـوجه :

بسیاری از مسائل مختلف می تواند به زرد شدن یا لکه دار شدن برگ منجر شود.

کمبود CO2 باعث بسیاری از علائم می شود که شبیه به "کمبود مواد مغذی" است .

مثل ریزش زودرس یا زرد شدن برگ ، از بین رفتن رنگ و ....

این بدان معناست که بسیاری از افراد اگر بخواهند علائم خود را با نمودارهایی نقصان نشان دهند ، به اشتباه تشخیص می دهند.

 

مواد مغذی نیز کار گروهی انجام می دهند - هیچ کدام در انزوا کار نمی کنند.

برای پیدا کردن کمبود در مخزن ، نیاز به تجزیه و تحلیل و رویکرد جامع در مدیریت مخزن است - نه فقط تلاش برای یافتن برگ زرد در اینجا یا آنجا.

این نمودار ها ممکن است باعث اشتباه در افراد شود و هر مشکلی را به کمبود مواد مغذی نسبت دهند.

واقعیت این است در یک مخزن عوامل زیادی سلامت گیاهان را تحت تأثیر قرار دهد. این شامل سطح اشباع CO2 ، پارامترهای آب (به خصوص KH) ، پایداری کلی مخزن ، سطح زباله های آلی ، کیفیت بستر ، روش های هرس صحیح برای گونه های خاص و غیره.

وقتی شما فکر می کنید تمام مشکلات مربوط به مواد مغذی است - به خصوص وقتی که هر روز درحال استفاده از مواد مغذی هستید ، به دنبال علتی اشتباه هستید که باعث می شود هرگز مشکلات حل نشود.

همچنین فاصله زیادی است بین مصرف کافی با مصرف بهینه

به عنوان مثال ، برای جلوگیری از بروز علائم کمبود فسفات در گیاه خاص ، ممکن است نیاز به دوز 0.1 میلی لیتر فسفات در هفته باشد. با این حال ، برای رشد آن به شکل عالی ممکن است 3 میلی لیتر در هفته نیاز باشد.

هدف اصلی داشتن گیاهان عالی  است نه حداقل مواد برای بقای گیاهان ،  فاصله بین این دو هدف ممکن است بسیار زیاد باشد.

این نمودارها شما را در مسیر رشد گیاهان عالی قرار نمی دهند.

 

چگونه تشخیص درست داشته باشیم.

یک برنامه منظم و مرتب و دوز مناسب با استفاده از کود های معتبر داشته باشید.

داشتن یک رژیم منظم برای تجزیه و تحلیل ضروری است - اگر مرتب نباشید هیچ پایه ای برای ارائه مشاهدات وجود ندارد.

 

در مرحله بعد ، میزان CO2 خود را بهینه کنید. نشانگرهای قطره ای خیلی دقیق نیستند. این احتمالاً سخت ترین قسمت برای اکثر آکواریوم هاست ، زیرا این امر شامل تنظیم الگوهای جریان ، تبادل گاز و روش انتشار است.

سطح CO2 تأثیر شگرفی در رشد و سلامت گیاهان دارد -  به ویژه در مورد گونه های دشوار

بعد ، بررسی کنید که نوسان شدید پارامترهای آب ندارید. یک راه آسان برای اینکار مشورت با کسانی است که در محدوده شما از همان آب شیر اقدام به نگهداری گیاه می کنند. آیا آنها قادر به نگهداری دام و گیاهان حساس هستند؟

اگر آنها توانسته اند ، پس آب منطقه شما مساعد است. میزان GH / KH را بررسی کنید و بدانید که آیا گیاهان مناسب برای آن محدوده را دارید.

 

سپس برای بهینه سازی بیشتر ، یکبار دوز کوددهی را بیشتر کنید.

برای دیدن نتایج که در یک مخزن اتفاق می افتد ، باید از پارامترهای موجود آگاهی داشته باشید تا بتوانید علت را شناسایی کنید.

یعنی اگر 50 ppm پتاسیم در آب دارید و هنوز سوراخهای زرد رنگ در برگها دارید ، قطعاً موضوع مربوط به K نیست.

اگر روزانه بیش از  1/0  ppm آهن کلات شده در مخزن مصرف می کنید، می توانید با اطمینان کمبود آهن را رد کنید.

رد کردن مسائل مربوط به مواد مغذی در واقع آنچنان سخت نیست.

 این امر تا حد زیادی به این دلیل است که گیاهان رشد خود را با میزان مواد مغذی تنظیم می کنند.

شرایط کمبود مواد بلافاصله ایجاد نمی شود - این امر منجر به رشد کندتر می شود. مشاهده نواقص واقعی زمان می برد.

در بیشتر مواقع ، رشد ضعیف در اثر عوامل بجز کمبود مواد مغذی ایجاد می شود.

 به همین دلیل است که با تزریق زیاد مواد باز هم رشد گیاهان مطلوب نیست.

تمرکز روی فاکتورهای مناسب رشد گیاه و یا CO2 به اندازه داشتن یک رویکرد دوز کامل مواد مغذی مهم است.

 

استفاده از گیاهان به عنوان شاخص ها؛ رشد سریع در مقابل رشد آهسته

گیاهان با رشد سریع (مانند بیشتر گیاهان ساقه ای) ، به ویژه گیاهان رنگی ، شاخص های خوبی برای مشاهده شرایط اخیر و حال هستند.

به اندازه ، رنگ و فرم برگهای جدید توجه کنید. حتی برای گیاهان در حال رشد سریع  کمبودها در چند روز اتفاق می افتد.

ذوب شدن و زوال سریع گیاهان هرگز مربوط به مواد مغذی نیست

 

آیا برگهای جدید دارای اندازه بزرگتر و بهتر است و برگهای قدیمی کوچکتر و لکه دار هستند (معمولاً مسئله CO2 یا کمبود درشت مغذی ها ممکن است)

آیا رنگ آمیزی برگ ها نامناسب است؟ (ممکن است بخاطر کمبود ریز مغذی ها باشد)

آیا برگها صاف و خوب  با برگهای پیچ خورده مشاهده می شود (نواسان CO2 ، آمونیاک زیاد ، KH  زیاد ، مشکلات بیش از حد آهن و ریز مغذی ها هست)

 

برگهای قدیمی بسیار کمرنگ و زرد یا سوراخ سوراخ در مقایسه با رشد جدید هستند  (کمبود مواد مغذی مغذی متحرک (NPK) یا اغلب ناشی از CO2 ضعیف یا ناپایدار است)

تغییر رنگ رگه های برگ سبز هستند اما بافت برگ کم رنگ و زرد است (ممکن است کمبود منیزیم باشد)

از بین رفتن سریع برگهای قدیمی حتی اگر گیاه در حال رشد باشد - اشاره به پارامترهای ناپایدار مخزن دارد.

جلبک های ماندگار روی برگهای قدیمی؛ مسئله پاکیزگی مخزن ، سایر عوامل استرس زا ، بلوغ بیولوژیکی مخزن ممکن است به زمان بیشتری نیاز داشته باشد. یا در هنگام شستشو باکتری های مفید فیلتر از بین رفته اند.

برگهای جدید بعد از کمی رشد حالت خط و خش دارند بخصوص در مورد گیاه پشت قرمزی و چمن مارش نشان از tds بالا یا kh بالا آب دارد.

گیاهان در حال رشد آهسته مانند آنوبیاس و بوسیفالندرا مقیاسهای خوبی برای شرایط اخیر نیستند ، اما به عنوان شاخص های بلند مدت بسیار عالی هستند زیرا برگ های آنها زمان زیادی لازم دارد. آنها نه تنها از نظر پارامترها بلکه چگونگی نگهداری شما برای پایداری مخزن عمومی نشان می دهند.

 

ساقه های در حال رشد گیاهان سریع مانند این چند گونه از گونه های Rotala macrandra برای حفظ رنگ خود به تمام مواد مغذی نیاز دارند.

 

این آنوبیاسها علائم کمبود منیزیم طولانی مدت را نشان می دهد. برای رسیدن به این حالت نیاز به دوره طولانی (ماهها) رشد و کمبود منیزیم است.

 

گونه های بوسفلاندرا آزمایش خوبی برای سازگاری طولانی مدت و روش کوددهی به دلیل رشد آرام هستند. چندین ماه طول می کشد. نوسانات کوددهی مخزن و سطح نامناسب مواد مغذی و ناپایداری ماده مغذی CO2 باعث ریختن برگها پیش از بلوغ می شود زیرا گیاه به طور مداوم برای تطبیق با شرایط فعلی نیاز به برنامه ریزی مجدد آنزیم ها دارد.

 

 

بدون سطح CO2 بهینه ،تشخیص مواد مغذی با مشکل روبرو می شود

CO2 برای بسیاری از گونه ها مورد نیاز است تا به شکلی مناسب رشد کنند. بسیاری از مسائل گیاهی به ضعف CO2 یا پایداری ضعیف CO2 گره خورده است - بدون داشتن یک پایه استوار ، تشخیص مشکلات را بسیار سخت تر می شود.

 هر دو گیاه آلترنانترا در زیر  مقادیر یکسانی از مواد مغذی دریافت می کند ، اما سطح CO2 ضعیف و  طیف نامطلوب نور باعث می شود سمت چپ به شکل ضعیف باشد - این مسئله به هیچ وجه مربوط به مواد مغذی نیست.

 

به طور مشابه ، آلترنانترا در زیر از کمبود مواد مغذی رنج نمی برد. در عوض ، از مسمومیت رنج می برد - چه با دوزهای بسیار سنگین و چه از مواد شیمیایی خشن.

 

برای مثال می توانیم تحمل یک گیاه در مورد کمبود را بررسی کنیم ؛

هنگامی که نیتروژن محدود است ، Rotala rotundifolia و انواع آن قرمز می شوند. محدودیت N تولید کلروفیل را در برگهای جدید Rotala rotundifolia به تاخیر می اندازد. هنگامی که به صورت کنترل شده انجام شود ، به گیاه آسیب نمی رساند و باعث زوال زودرس برگهای قدیمی نمی شود. با این حال ، رشد جدید به میزان قابل توجهی قرمزتر به نظر می رسد.

 

در عکس بالا می توانید نقطه دقیق کمبود N را ببینید. (این جایی است که برگهای جدید Rotala rotundifolia به رنگ قرمز تبدیل می شوند).

 

 

برگ جدید رنگ پریده (گاهی اوقات حتی سفید به عنوان زیر)

 

اغلب با کمبود آهن همراه است. یا وجود ماده ای که باعث اختلال درجذب آهن شود.

حتی ممکن است توسط مکانیسم های دیگری ایجاد شود که در رشد فوری اختلال ایجاد می کنند. آهن مانند بسیاری از عناصر کمیاب و کلسیم یک ماده مغذی بی حرکت است.

با کمال تعجب  CO2 بزرگترین عامل تأثیر بر رشد برگهای جدید است -

بیشتر  رشد نامطلوب به دلیل CO2 ضعیف اتفاق می افتد.

CO2 در هنگام فتوسنتز باید در حضور نور به طور مداوم وجود داشته باشد.

 

تغییر روش در دوز مواد مغذی

اگر گمان می کنید ماده غذایی خاصی در مخزن وجود ندارد ، می توانید مقادیر بیشتری از آن مواد مغذی را مصرف کرده و ببینید که آیا تأثیر دارد. یک هفته طول می کشد تا تغییرات با اطمینان مشاهده شود و برای برخی گیاهان رشد آهسته و یا در حال رشد قبلی ، سازگاری با رژیم جدید می تواند هفته ها طول بکشد.

نکته جالب توجه این است که بسیاری از مخازن در واقع تثبیت می شوند

و با دوز کمتر بهتر عمل می کنند.

 

کاهش بازدهی با دوز اضافی

 در مخزنی که از نظر نیتروژن بسیار محدود باشد ، در اولین کوددهی بین 5 تا 10ppm از NO3 اضافه شده بر میزان رشد و جذب بسیار تأثیر می گذارد ، اما دوز اضافی تأثیر بسیار کمتری خواهد داشت.

توجه داشته باشید نباید مقدار زیادی از کود مصرف کنید تا تأثیر بگذارد. این امر به این دلیل است که گیاهان می توانند سرعت رشد / سوخت و ساز خود را کاهش داده و با شرایط کوددهی کم مطابقت داشته باشند.

 

نسبت های شدید مواد هم ناکارآمد هستند.

به طور مثال  اگر فقط 10ppm  نیتروژن در هفته مصرف می کنید (و هیچ منبع دیگری از نیتروژن وجود ندارد).

بسیار بعید است که بتوان گفت مخزن 40ppm پتاسیم را مصرف کند.

سطح رشد با سطح مواد مغذی تغییر می کند. شرایط غنی تر به طور کلی فرم های مستحکم تر و بزرگ تری می بخشد. گیاهان مقاوم راحت تر به مخازن / شرایط دیگر منتقل می شوند و انرژی بیشتری برای تغییرات سازگاری دارند.

اگر در حال افزایش دوز هستید که می خواهید رشد سریع تری را امتحان کنید ( این نکته را در نظر داشته باشید که بازده کاهش می یابد - و این بدان معنی نیست که همیشه بیشتر به معنای بهتر است) حداکثر سطح مناسب برای یک اکواریم 160 لیتری با 80 درصد توده گیاهی و شرایط نوری و کربن مناسب به شکل زیر است.

 

NO3 - 50ppm

PO4 - 10ppm

K - 50ppm

MG - 10ppm

Fe - 4ppm

 

این حداکثر سطح مواد است و یک مخزن با میزان کمتر هم میتواند به خوبی سازگار شود.

 

امیدوارم مفید باشد. با تشکر محمد صادق ذوقی